.webp)
Η αλήθεια είναι ότι δεν ακολουθώ πολλές μαμαδοbloggers. Όχι γιατί έχω κάποιο θέμα μαζί τους, έτυχε να γνωρίσω κάποιες στα χρόνια που ασχολούμε με το blogging… οι οποίες από το ξεκίνημα τους μέχρι και σήμερα, δεν κούνησαν ποτέ το δάχτυλο επικριτικά. Ακολουθώ όμως πολλές bloggers/youtubers που έγιναν μαμάδες και έχουν προσαρμώσει τη θεματολογία τους και σε αυτό τους το ρόλο. Ένα από τα θέματα που δείχνουν και γράφουν στα social media οι μαμαδοbloggers που έχουν μικρά παιδιά, είναι το “ταπεράκι”.
Η Χ είναι πιο lifestyle ή Ψ καθαρά μαμαδοblogger και η Ω πιο cook & food αλλά γύρω από τα παιδιά της. Και οι τρεις έχουν δεχτεί πραγματικά πολύ άσχημα σχόλια για το περιβόητο “ταπεράκι”. Κι αναρωτιέμαι, γιατί τόση χολή για κάτι που όλες-όλοι μπορούμε να κάνουμε; Η μαμά Ψ δεν ετοιμάζει κάτι εξειδικεύμενο. Τοστάκι, φρουτάκι και κάποιο μπισκότο ή κεκάκι που έχει φτιάξει η ίδια. Η Χ μαμά που έχει πιο μικρό παιδί, βάζει φρουτάκι και κόβει το τοστάκι σε σχηματάκια και στο κουπάτ μπορεί έχει βάλει κάποιο βρώσιμο χρώμα ώστε να φανεί το σχέδιο. Η Ω που στέλνει το παιδί της στο ολοήμερο, βάζει φρουτάκι, σνάκ που έχει φτιάξει η ίδια και κανονικό φαγητό. Δεν σας κάνω πλάκα, ΟΛΕΣ έχουν δεχτεί πολύ άσχημα σχόλια από τις γνωστές "αλάνθαστες μανούλες". Είτε για την επιλογή του φαγητού, είτε γιατί ένα υλικό είναι έτσι και δεν είναι αλλιώς…γενικά ό,τι μπορείτε να φανταστείτε.
Αναρωτιέμαι, γιατί κάποιος αισθάνεται την ανάγκη να σχολιάσει αρνητικά (και με βωμολοχίες) το περιεχόμενο από ένα παιδικό τάπερ; Δεν έχουμε αρκετά προβλήματα για να ασχοληθούμε και θα πρέπει να μας απασχολεί ένα παιδικό τάπερ; Θα μου πεις… "η αλάνθαστη μανούλα" μπορεί να θέλει να δίνει ένα απλό τοστ, να δίνει χρήματα για να αγοράζει κάτι από κυλικείο του σχολείου, να τρώει στο σχολείο, να μην προλαβαίνει, το παιδί της να μην το θέλει ή απλά θέλει να βγάλει κάπου το θυμό και τα νεύρα της.
Είμαστε με τα καλά μας; Θα βγάλουμε τα ψυχολογικά μας σε άλλους ανθρώπους; Σε ανθρώπους που δεν σου κουνάνε το δάχτυλο γιατί δεν το κάνεις αλλά σου δίνουν ιδέες και σε παροτρύνουν να προσπαθήσεις; Π.χ. Το παιδί της Χ έχει γυρίσει το τάπερ άθικτο, το έδειξε η κοπέλα…για να δεις κι εσύ κι εγώ, πως όσο καλή θέληση κι αν έχεις, το παιδί θα κάνει το δικό του. Και οι υπόλοιπες κυρίες, έχουν δείξει να γυρίζουν μισογεμάτα τα τάπερ στο σπίτι. Γιατί όπως είπα και πριν, το παιδί θα κάνει αυτό που θέλει. Ακόμα και το αγαπημένο του φαγητό να βάλεις, αν επιλέξει να παίξει στο διάλειμμα από το φάει δεν μπορείς να κάνεις τίποτα. Γι’ αυτό τις αγαπώ αυτές τις μαμάδες. Μοιράζονται τις αποτυχίες και τις δυσκολίες, με έναν τρόπο θετικό. Π.χ. την Ω την έχουν ρωτήσει πολλές φορές πως τα καταφέρνει όλα και έχει απαντήσει, ΔΕΝ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΝΩ ΟΛΑ.
Ευτυχώς οι μαμάδες που ακολουθώ (blogger ή μη) δεν έπεσαν στην παγίδα να αμφιβάλλουν για τον εαυτό τους, επειδή η "αλάνθαστη μανούλα" από τα Πατήσια έγραψε ότι δεν κάνει να δινεις τοστ με πάριζα στο παιδί αλλά με γαλοπούλα βραστή και όχι καπνιστή γιατί θα του πέσει βαριά. Και ξέρεις γιατί δεν έπεσαν; Γιατί έχουν συνειδητοποιήσει ότι κάθε παιδί είναι διαφορετικό και κάθε μέρα, κάθε ηλικία, είναι μια νέα πρόκληση.
ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ η τέλεια μαμά. Υπάρχει μόνο η πρόθυμη μαμά. Η μαμά εκείνη που έχει (ή θα προσπαθήσει να βρει) το χρόνο να κάτσει να ετοιμάσει ΑΝ ΘΕΛΕΙ το περιβόητο “ταπεράκι”. Διότι αν το παιδί χαμογελά κάθε φορά που το ανοίγει, είναι μία ακόμα μιρκή μαμαδίστικη νίκη. Και ξέρετε κάτι, μεγαλώνει τόσο γρήγορα…
Επειδή είπα πολλά και σας κούρασα, προτείνω να αφήσετε τις "αλάνθαστη μανούλες" στον μικρόκοσμό τους και να απολαύσετε όπως γουστάρετε το ρόλο της μαμάς. Άλλωστε η μητρότητα είναι μία εντελώς προσωπική υπόθεση.
ΠΣ.1 Κανείς δεν μας υποχρεώνει να ακολουθήσουμε κάποιον στα social media. Από το να ρίξεις χολή και να χαλάς φαιά ουσία δεν είναι προτιμότερο να κάνεις unfollow αν το περιέχομενο που βλέπεις δεν σε εκφράζει;
ΠΣ.2 Η ανάγκη να βγάλω σε κάποιον άλλον τα σπασμένα δεν είναι υγιές. Είναι σαν να κρύβεις τα σκουπίδια κάτω από το χαλί. Η οργή και ο θυμός όταν συσσωρεύονται έχουν αρνητικά αποτελέσματα. Δεν είναι κακό να ζητήσεις βοήθεια από κάποιον ειδικό. Ο ψυχολόγος δεν είναι γιατρός. Είναι εκεί για να σε βοηθήσει να βρεις τον τρόπο να καθοδηγήσεις Η ΙΔΙΑ τα συναισθήματα σου και να νιώσεις ανακούφιση, να φύγει το βάρος.
* H Φωτογραφία είναι από το mysunshine.gr