Με αφορμή το θάνατο της 14χρονης Γωγούς από την Επανομή Θεσσαλονίκης και ένα ένα ποστ (κλικ εδώ) που ανέβασε η Κλεοπάτρα Λαγκουβάρδου στο instagram, beauty blogger και plus size model, αναρωτιέμαι γιατί έχουμε άποψη για την εικόνα που έχει ένας άλλος άνθρωπος πέρα του εαυτού μας.
Πραγματικά δεν καταλαβαίνω, εν έτη 2021, γιατί πρέπει να μας απασχολεί πόσα κιλά είναι ο διπλανός μας. Γιατί σαν κοινωνία ωθήσαμε ένα παιδί να κάνει ένα χειρουργείο λόγω bullying και τελικά έχασε τη ζωή του; Γιατί λέμε σε μια 26χρονη κοπέλα ότι δεν είναι υγιής επειδή έχει πιασίματα;
Ρε πάτε καλά; Τι πρέπει να γίνει δηλαδή ώστε τα πρότυπα που επιβάλλουν την εκδοχή της καλλίγραμμης γυναίκας να μπουν στο χρονοντούλαπο της ιστορίας; Πότε επιτέλους θα καταλάβουμε ότι η γυναίκα μπορεί να έχει παραπανίσια κιλά, κυτταρίτιδα, ραγάδες, και αυτό να ΕΙΝΑΙ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΟ;
Η εικόνα που έχουμε για το σώμα μας ΕΙΝΑΙ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ ΔΙΚΟ ΜΑΣ ΘΕΜΑ και αν αυτό δεν γίνεται αντιληπτό από τους άλλους, είναι δικό τους πρόβλημα!
Για μένα το χειρότερο είναι η παγίδα που πέφτουν πολλά κορίτσια στην εφηβεία και κάνουν εξαντλητικές δίαιτες και φτάνουν στα πρόθυρα της νευρικής ανορεξίας, με αποτέλεσμα να κινδυνεύει η ζωή τους. Μήπως πρέπει να μάθουμε στα παιδιά όσο είναι μικρά ότι κάθε σώμα και κάθε άνθρωπος είναι μοναδικός, ώστε μεγαλώνοντας να εκτιμήσουν τη μοναδική ομορφιά του δικού τους σώματος και έπειτα να αποδεχτούν τους διαφορετικούς φίλους τους;
Η ευτυχία δεν μετριέται αλλά ούτε και κρύβεται πίσω από τις σωματικές αναλογίες μας.
Νιώστε όμορφα, νιώστε άνετα, αγαπήστε τον εαυτό σας όπως είναι. Κανείς δεν είναι τέλειος, είναι μοναδικός! Και εννοείται πως στο βωμό του #BodyPositivity δεν παραβλέπουμε πιθανά προβλήματα υγείας που μπορεί να εμφανιστούν εξαιτίας του παραπανίσιου βάρους, δικαιολογώντας το ως αποτέλεσμα κοινωνικής καταπίεσης. Αν φτάσουμε σε σημείο να ξεχνάμε πιο είναι το "υγιές", χρειαζόμαστε βοήθεια.
Έχουμε τόσα άλλα προβλήματα να αντιμετωπίσουμε, δεν χρειαζόμαστε ανασφάλειες, άγχη και φοβίες, επειδή έχουμε κυτταρίτιδα και ραγάδες.
Ακόμα και η μία πλευρά μας δεν είναι συμμετρική με την άλλη, το ένα μας χέρι ή το ένα μας πόδι είναι διαφορετικό από το άλλο. Ας σταματήσουμε λοιπόν να κρίνουμε τους άλλους με μοναδικό κριτήριο την εξωτερική εμφάνιση. Ίσως τότε καταφέρουμε να γίνουμε λίγο καλύτεροι άνθρωποι.