Μήπως τελικά η κοινωνία δεν είναι τόσο σύγχρονη αν είσαι γυναίκα;
Σχεδόν έναν αιώνα οι γυναίκες μάχονται για το δικαίωμα της αυτοδιάθεσης του σώματός τους, τη διεκδίκηση ίσων μισθών για την ίδια εργασία, τη σεξουαλική παρενόχληση στην εργασία, τη σεξουαλική βία, τις κοινωνικές διακρίσεις των δύο φύλων και ένα σωρό άλλα στερεότυπα. Τα τελευταία χρόνια αυτές οι διακρίσεις έγιναν πιο έντονες και έφεραν τον φεμινιστικό κίνημα ξανά στο προσκήνιο.
Δεν είναι άδικο έν έτη 2020 να ζούµε σε µία άνιση και προκατεληµένη κοινωνία;
Δεν απαιτούµε να αναγνωριστεί το ότι είµαστε ισοδύναµες, εννοώντας την µυική δύναµη· αυτό είναι κάτι που δεν µπορούµε να αλλάξουµε αφού το έχει προκαθορίσει η φύση. Απαιτούµε ισοτιµία, δηλαδή την αναγνώριση των δικαιωµάτων µας και να µην βιώνουµε τον ρατσισµό, τις προκαταλήψεις και τα στερεότυπα όσον αφορά την «υποτιθέµενη ανικανότητα» µιας γυναίκας.
Δεν έχει να κάνει µε το φύλλο, αν είσαι γυναίκα ή άντρας. Είσαι σίγουρος/σίγουρη ότι αυτός είναι ο κόσµος που θα ήθελες να µεγαλώσεις; Μπορεί σήµερα να είναι οι γυναίκες, κάποιος µε διαφορετική θρησκεία ή από άλλη χώρα ο οποίος βιώνει τον ρατσισµό, την εκµετάλλευση, τον εξευτελισµό, την υποτίµηση και την προκατάληψη, αύριο όµως µπορεί να είσαι εσύ ή τα παιδιά σου. Μπορούµε να το διορθώσουµε όσο ακόµα υπάρχει χρόνος, αρκεί να το θέλουµε και να αναγνωρίσουµε ότι υπάρχει πρόβληµα.
